[اسم]

حِزَام

قابل شمارش مذکر

[جمع: حُزُم، أَحْزِمَة]

1 کمربند

1.كَانَ حِزَامِي جَنْبَ الطَّاوِلَة.

کمربندم کنار میز بود.
2.هِيَ حَصَلَتْ عَلَى الحِزَامِ الأَسْوَدِ فِي التِّكْوَانْد.

او کمربند مشکی در تکواندو را به دست آورد.