[فعل]

überraschen

/ˌyːbɐˈʀaʃən/

فعل گذرا

[گذشته: überraschte] [گذشته: überraschte] [گذشته کامل: überrascht] [فعل کمکی: haben ]

1 غافلگیر کردن متعجب کردن، سورپرایز کردن

1.Ich bin ganz überrascht, dass die Wohnung so billig ist.

1. من کاملا غافلگیر شدم که این آپارتمان اینقدر ارزان است.
2.Unsere Mannschaft überraschte gestern alle Zuschauer, als sie den Gegner 3:0 schlug.

2. تیم ما دیروز همه تماشاگران را غافلگیر کرد، وقتی که حریف را 3-0 شکست داد.