1 . مبتلا کردن 2 . مبتلا شدن
[فعل]

anstecken

/ˈanˌʃtɛkn̩/
فعل گذرا
[گذشته: steckte an] [گذشته: steckte an] [گذشته کامل: angesteckt] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 مبتلا کردن سرایت دادن

  • 1.Er blieb zu Hause, um seine Kollegen mit seiner Erkältung nicht anzustecken.
    1. او در خانه ماند تا همکارانش را با سرماخوردگی‌اش مبتلا نکند.
  • 2.Er hat mich mit seiner Grippe angesteckt.
    2. او آنفولانزایش را به من سرایت داد.

2 مبتلا شدن بیماری گرفتن (sich anstecken)

مترادف و متضاد krank werden sich infizieren
sich bei jemandem anstecken
بیماری از کسی گرفتن
  • 1. Ich habe mich (bei ihm) angesteckt.
    1. من از او بیماری گرفتم.
  • 2. Mein Bruder hat sich bei ihm in der Schule angesteckt.
    2. برادرم از او در مدرسه بیماری گرفته‌است.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان