[فعل]

beenden

/bəˈʔɛndən/

فعل گذرا

[گذشته: beendete] [گذشته: beendete] [گذشته کامل: beendet] [فعل کمکی: haben ]

1 تمام کردن

1.Du musst deine Ausbildung auf jeden Fall beenden.

1. تو باید در هر صورت تحصیلاتت را تمام کنی.
2.Wir haben unseren Streit beendet.

2. ما دعوایمان را تمام کردیم.