[فعل]

begegnen

/bəˈɡeːɡnən/

فعل ناگذر

[گذشته: begegnete] [گذشته: begegnete] [گذشته کامل: begegnet] [فعل کمکی: sein ]

1 ملاقات کردن دیدن

1.Ich bin ihr im Flur begegnet.

1. من او را در راهرو دیدم.
2.Sind wir uns nicht schon mal irgendwann begegnet?

2. آیا ما قبلا زمانی همدیگر را ملاقات نکردیم؟