[فعل]

besiegen

/bəˈziːɡn̩/

فعل گذرا

[گذشته: besiegte] [گذشته: besiegte] [گذشته کامل: besiegt] [فعل کمکی: haben ]

1 شکست دادن

1.Ich habe ihn im Tennis besiegt.

1. من او را در تنیس شکست دادم.
2.Nach vier Tagen Kampf wurde der Gegner besiegt.

2. بعد از چهار روز جنگ، رقیب شکست خورد.