[فعل]

beweisen

/bəˈvaɪ̯zən/

فعل گذرا

[گذشته: bewies] [گذشته: bewies] [گذشته کامل: bewiesen] [فعل کمکی: haben ]

1 اثبات کردن ثابت کردن

1.Die Polizei hat ihm bewiesen, dass er am Tatort war.

1. پلیس ثابت کرد که در محل جنایت بوده.
2.Wir können beweisen, dass Sie bei Rot über die Ampel gefahren sind.

2. ما می توانیم ثابت کنیم که شما وقتی چراغ قرمز بود حرکت کردید.