[فعل]

erraten

/ɛɐ̯ˈʀaːtn̩/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: erriet] [گذشته: erriet] [گذشته کامل: erraten] [فعل کمکی: haben ]

1 حدس زدن

1.Er hat die Lösung des Tests nicht gewusst, aber erraten.

1. او پاسخ آزمون را نمی‌دانست ولی حدس زد.