[اسم]

die Errungenschaft

/ɛɐ̯ˈʁʊŋənʃaft/

قابل شمارش مونث

[جمع: Errungenschaften] [ملکی: Errungenschaft]

1 دستاورد نتیجه

مترادف و متضاد leistung

1.Rechtsstaatlichkeit ist eine der Errungenschaften der Moderne.

1. حاکمیت قانون یکی از دستاوردهای مدرنیسم است.
2.Was war die Errungenschaft der Forschung?

2. نتیجه پژوهش چه بود؟