[فعل]

erteilen

/ɛɐ̯ˈtaɪ̯lən/

فعل گذرا

[گذشته: erteilte] [گذشته: erteilte] [گذشته کامل: erteilt] [فعل کمکی: haben ]

1 دادن صادر کردن

مترادف و متضاد geben

1.Die Behörde erteilte ein Visum zur Einreise in das Land.

1. اداره یک ویزا برای سفر به این کشور صادر کرد.
2.Die Hauptaufgabe eines Lehrers ist es, Unterricht zu erteilen.

2. درس‌دادن وظیفه اصلی یک معلم است.