[فعل]

existieren

/ˌɛksɪsˈtiːʁən/

فعل ناگذر

[گذشته: existierte] [گذشته: existierte] [گذشته کامل: existiert] [فعل کمکی: haben ]

1 وجود داشتن بودن

1.Darüber existiert ein Gesetz.

1. یک قانون در این مورد وجود دارد.
2.Es existieren drei verschiedene Versionen des Dokuments.

2. سه نسخه متفاوت از این سند وجود دارد.