[صفت]

feindselig

/ˈfaɪ̯ntˌzeːlɪç/

قابل مقایسه

[حالت تفضیلی: feindseliger] [حالت عالی: feindseligsten]

1 دشمنانه خصومت‌آمیز، خصمانه

مترادف و متضاد unversöhnlich verfeindet

1.Ich dachte, unsere Beziehung wäre feindselig.

1. من فکر می‌کردم که رابطه ما دشمنانه بود.
2.Sein feindseliges Verhalten verärgerte seine Freundin.

2. رفتار خصومت‌آمیزش دوستش را عصبانی کرد.