[اسم]

der Fremde

/ˈfʀɛmdə/

قابل شمارش مذکر

[جمع: Fremde] [ملکی: Fremder]

1 فرد غریبه بیگانه، نا آشنا

1.Unser Hund bellt sofort, wenn ein Fremder auf unser Grundstück kommt.

1. سگ ما بلافاصله پارس می کند، وقتی که یک غریبه وارد ملک ما شود.