[صفت]

genießbar

/ɡəˈniːsbaːɐ̯/

قابل مقایسه

[حالت تفضیلی: genießbarer] [حالت عالی: genießbarsten]

1 قابل خوردن خوردنی

مترادف و متضاد bekömmlich essbar verträglich

1.Das Fleisch ist nicht mehr genießbar.

1. گوشت دیگر قابل خوردن نیست.
2.Mein Bruder fragte, ob der Käse noch genießbar sei.

2. برادرم پرسید که آیا پنیر هنوز قابل خوردن است.