[اسم]

das Hufeisen

/hˈuːfaɪzən/

قابل شمارش خنثی

[جمع: Hufeisen] [ملکی: Hufeisens]

1 نعل اسب

1.Das Hufeisen brachte damals Glück.

1. آن وقت‌ها نعل اسب شانس (با خود) می‌آورد.
2.Unser Pferd hat ein Hufeisen verloren.

2. اسب ما یک نعل اسب گم کرده‌است.