[فعل]

jubeln

/ˈjuːbl̩n/

فعل ناگذر

[گذشته: jubelte] [گذشته: jubelte] [گذشته کامل: gejubelt] [فعل کمکی: haben ]

1 (با فریاد) خوشحالی کردن هورا کشیدن

1.Der Torschütze jubelte über seinen Treffer

1. زننده گل بخاطر گلش با فریاد خوشحالی کرد.