[فعل]

klopfen

/ˈklɔpfən/

فعل ناگذر

[گذشته: klopfte] [گذشته: klopfte] [گذشته کامل: geklopft] [فعل کمکی: haben ]

1 کوبیدن ضربه زدن، در زدن

1.Bitte klopfen Sie an.

1. لطفا در بزنید.
2.Da klopft jemand ans Fenster.

2. یک نفر به پنجره ضربه می‌زند.
3.Hat es nicht eben geklopft?

3. آیا الان در زدند؟ [آیا کسی الان در زد؟]
4.Warum klopfst du an der Tür? – Die Klingel ist kaputt.

4. چرا در می‌زنی؟ - زنگ خراب است.