[فعل]

kriechen

/ˈkʀiːçn̩/

فعل بی قاعده فعل ناگذر

[گذشته: kroch] [گذشته: kroch] [گذشته کامل: gekrochen] [فعل کمکی: sein ]

1 خزیدن روی سینه رفتن، چهار دست و پا رفتن

1.Er kroch unter die Bank, um das Geldstück zu suchen.

1. او زیر نیمکت خزید تا سکه را جست و جو کند.