[فعل]

muhen

/ˈmuːən/

فعل ناگذر

[گذشته: muhte] [گذشته: muhte] [گذشته کامل: gemuht] [فعل کمکی: haben ]

1 مومو کردن

1.Das Vieh auf der Weide hört nicht auf zu muhen.

1. احشام روی چراگاه از موموکردن دست برنمی‌دارد.