[فعل]

platzen

/ˈplat͡sn̩/

فعل بی قاعده فعل ناگذر

[گذشته: platzte] [گذشته: platzte] [گذشته کامل: geplatzt] [فعل کمکی: sein ]

1 ترکیدن

مترادف و متضاد zerrissen werden zerspringen

1.Der Ballon platzte mit lautem Knall.

1. بادکنک با صدایی بلند ترکید.
2.Seifenblasen platzen nach ein paar Sekunden.

2. حباب‌ها بعد از چند ثانیه‌ای می‌ترکند.