1 . بو دادن 2 . بوییدن
[فعل]

riechen

/ˈʀiːçən/
فعل بی قاعده ضعیف فعل ناگذر
[گذشته: roch] [گذشته: roch] [گذشته کامل: gerochen] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 بو دادن بو داشتن

gut/schlecht/ ... riechen
بوی خوب/بد/... دادن
  • 1. Dieser Wein riecht gut.
    1. این شراب بوی خوبی می‌دهد.
  • 2. Dieses Parfüm riecht sehr gut.
    2. این ادکلن بوی خیلی خوبی می‌دهد.
etwas riecht nach etwas (Dat.)
چیزی بوی چیزی را دادن
  • 1. Im ganzen Haus riecht es nach Farbe.
    1. تمام خانه بوی رنگ می‌دهد.
  • 2. In der Küche riecht es nach Kuchen.
    2. در آشپزخانه بوی کیک می‌آید [آشپزخانه بوی کیک می‌دهد].

2 بوییدن استشمام کردن، بو کردن

jemanden/etwas (Akk.) riechen
کسی/چیزی را بوییدن [استشمام کردن، بو کردن]
  • 1. Der Hund hat das Fleisch gerochen.
    1. سگ، گوشت را بو کرد.
  • 2. Ich bin erkältet. Ich kann nichts riechen.
    2. من سرما خورده‌ام، نمی‌توانم هیچ (بویی را) استشمام کنم.
  • 3. Ich kann das nicht riechen.
    3. نمی‌توانم این را ببویم.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان