[فعل]

rutschen

/ˈʁʊt͡ʃn̩/

فعل ناگذر

[گذشته: rutschte] [گذشته: rutschte] [گذشته کامل: gerutscht] [فعل کمکی: sein ]

1 سر خوردن لیز خوردن

مترادف و متضاد gleiten schleudern

1.Die Feuerwehrleute rutschten die Stange hinunter.

1. ماموران آتش‌نشانی از میله به پایین سر خوردند.
2.Ich rutschte, da die Straße vereist war.

2. چون خیابان یخ‌زده بود من لیز خوردم.