[صفت]

töricht

/ˈtøːʁɪçt/

قابل مقایسه

[حالت تفضیلی: törichter] [حالت عالی: törichtsten]

1 بی‌فکر احمق

مترادف و متضاد dumm

1.Der törichte Junge hörte nicht auf den Rat seiner Eltern.

1. جوان بی‌فکر به نصیحت والدینش گوش نداد.