[فعل]

tuscheln

/ˈtʊʃl̩n/

فعل ناگذر

[گذشته: tuschelte] [گذشته: tuschelte] [گذشته کامل: getuschelt] [فعل کمکی: haben ]

1 در گوشی حرف زدن نجوا کردن

مترادف و متضاد flüstern

1.Der tuschelt mit Eva.

1. تو با "اوا" در گوشی حرف می‌زدی.
2.Die Schüler tuschelten hinter dem Rücken des Lehrers miteinander.

2. دانش‌آموزان پشت سر معلم با یکدیگر نجوا می‌کردند.