[صفت]

verdächtig

/fɛɐ̯ˈdɛçtɪç/

قابل مقایسه

[حالت تفضیلی: verdächtiger] [حالت عالی: verdächtigsten]

1 مشکوک

1.Die Tür war nicht abgeschlossen. Das ist verdächtig.

1. در قفل نبود. این مشکوک است.
2.Er hat sich verdächtig verhalten, aber er hat das Geld nicht gestohlen.

2. او مشکوک رفتار می کرد اما او پول را ندزدیده بود.
3.Haben Sie etwas Verdächtiges gesehen?

3. آیا چیز مشکوکی ندیدید؟