[فعل]

vermuten

/fɛɐ̯ˈmuːtən/

فعل گذرا

[گذشته: vermutete] [گذشته: vermutete] [گذشته کامل: vermutet] [فعل کمکی: haben ]

1 گمان کردن ظن داشتن

1.Die Polizei vermutet, dass der Mann ermordet wurde.

1. پلیس ظن دارد که مرد به قتل رسیده است.
2.Ich vermute mal, dass er Recht hat.

2. من گمان می‌کنم او حق دارد.
3.Ich vermute, sie wird heute nicht kommen.

3. من گمان می کنم او امروز نخواهد آمد.