[فعل]

vernehmen

/fɛɐ̯ˈneːmən/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: vernahm] [گذشته: vernahm] [گذشته کامل: vernommen] [فعل کمکی: haben ]

1 بازپرسی کردن بازجویی کردن

1.Der Polizeibeamte vernahm den Verdächtigen.

1. مامور پلیس از مظنونین بازجویی کرد.