[فعل]

verweigern

/fɛɐ̯ˈvaɪ̯ɡɐn/

فعل گذرا

[گذشته: verweigerte] [گذشته: verweigerte] [گذشته کامل: verweigert] [فعل کمکی: haben ]

1 رد کردن امتناع کردن، سرپیچی کردن

1.Der Hamster ist so krank, dass er seit Tagen die Nahrungsaufnahme verweigert.

1. همستر آنچنان مریض بود که چندین روز پذیرش غذا را رد می‌کرد.
2.Sie verweigerte die Antwort.

2. او از پاسخ امتناع کرد.