[فعل]

vorkommen

/ˈfoːɐ̯ˌkɔmən/

فعل گذرا

[گذشته: kam vor] [گذشته: kam vor] [گذشته کامل: vorgekommen] [فعل کمکی: sein ]

1 پیش آمدن

1.Kein Problem. Das kann vorkommen.

1. مشکلی نیست. این می تواند پیش بیاید. [پیش میاد.]
2.So etwas ist mir noch nie vorgekommen!

2. چنین چیزی هیچ وقت برای من پیش نیامده‌است.