[فعل]

wehtun

/ˈveːtuːn/

فعل بی قاعده فعل ناگذر

[گذشته: tat weh] [گذشته: tat weh] [گذشته کامل: wehgetan] [فعل کمکی: haben ]

1 درد کردن درد داشتن

1.Ich muss zum Arzt. Mein Bein tut weh.

1. من باید پیش دکتر بروم. پایم درد می‌کند.
2.Mir tun die Füße weh.

2. پاهایم درد می‌کنند.