[فعل]

zusammenschlagen

/tsuːzˈamənʃlˌɑːɡən/

فعل بی قاعده ضعیف فعل گذرا

[گذشته: schlug zusammen] [گذشته: schlug zusammen] [گذشته کامل: zusammengeschlagen] [فعل کمکی: haben ]

1 به هم کوبیدن به هم زدن

1.Der Schlagzeuger schlug die Becken zusammen.

1. نوازنده سنج‌ها را به هم می‌زد.
2.Er hat seine Hände zusammengeschlagen.

2. او دو دستش را به هم کوبید.