[فعل]

fastidiar

/fˌastiðjˈaɾ/

فعل گذرا

[گذشته: fastidié] [حال: fastidio] [گذشته: fastidié] [گذشته کامل: fastidiado]

1 آزار دادن اذیت کردن

1.Deja de fastidiar a tu hermano y haz tu tarea.

1. دست از آزاردادن برادرت بردار و تکالیفت را انجام بده.