[صفت]

obediente

/ˌoβeðjˈɛnte/

قابل مقایسه

[حالت مونث: obediente] [جمع مونث: obedientes] [جمع مذکر: obedientes]

1 مطیع فرمانبردار

1.El hijo de Lucas es muy obediente y muy bien educado.

1. پسر "لوکاس" بسیار مطیع و مؤدب است.