[فعل]

soplar

/sɔplˈaɾ/

فعل ناگذر

[گذشته: soplé] [حال: soplo] [گذشته: soplé] [گذشته کامل: soplado]

1 دمیدن فوت کردن

1.El lobo soplaba con todas sus fuerzas, pero la casa ni se movía.

1. گرگ با تمام قدرتش فوت کرد، اما خانه تکان نخورد.