[فعل]

énoncer

/enɔ̃se/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: énoncé] [حالت وصفی: énonçant] [فعل کمکی: avoir ]

1 بیان کردن اظهار کردن

1.Énoncer un verdict.

1. بیان کردن رای هیئت منصفه.
2.Le ministre a énoncé de nouvelles mesures.

2. وزیر تدبیرهای جدیدی را اظهار داشت.