1 . حمله کردن (به) 2 . (درخت) قطع کردن 3 . کوبیدن 4 . سرنگون کردن (هواپیما) 5 . ذبح کردن 6 . از پا درآمدن 7 . ناامید کردن 8 . هلاک کردن
[فعل]

s'abattre

/abatʀ/
فعل بازتابی
[گذشته کامل: abattu] [حالت وصفی: abattant] [فعل کمکی: être ]
صرف فعل

1 حمله کردن (به) هجوم بردن (به)

s'abattre sur quelque chose
به چیزی حمله کردن
  • 1. L'aigle s'abat sur sa proie.
    1. عقاب به طعمه حمله می‌کند.
  • 2. Le malheur s'est abattu sur cette famille.
    2. بدبختی به این خانواده هجوم آورد.

2 (درخت) قطع کردن (abattre)

Abattre un arbre
درختی را قطع کردن

3 کوبیدن خراب کردن (abattre)

Abattre un mur/une maison...
دیواری/خانه‌ای... را کوبیدن

4 سرنگون کردن (هواپیما) (با اسلحه) کشتن (abattre)

abattre quelqu'un de balles/coups...
کسی را با گلوله/شلیک... کشتن
  • Ils l'ont abattu de trois coups de révolver.
    او را با شلیک سه گلوله کشتند.
Abattre un avion
هواپیمایی را سرنگون کردن

5 ذبح کردن سر بریدن (abattre)

abattre un animal
حیوانی را سر بریدن
  • Chasseur qui abat un oiseau.
    شکارچی‌ای که سر پرنده را می‌برد.

6 از پا درآمدن هلاک شدن، خسته شدن (abattre)

  • 1.Il a abattu, il est fatigué.
    1. او از پا درآمد و خسته است.

7 ناامید کردن مایوس کردن، دلسرد کردن (abattre)

se laisser abattre
ناامید شدن
  • Il ne faut pas se laisser abattre !
    نباید بگذاریم ناامیدمان کنند. [ناامید شویم]

8 هلاک کردن کشتن (abattre)

abattre quelqu'un
کسی را هلاک کردن
  • Cette grippe l'a abattu.
    این آنفولانزا او را هلاک کرد.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان