[صفت]

aléatoire

/aleatwaʀ/

قابل مقایسه

[حالت مونث: aléatoire] [جمع مونث: aléatoires] [جمع مذکر: aléatoires]

1 ناپایدار شانسی

1.Son succès est bien aléatoire.

1. موفقیت او شانسی است.
2.Une telle décision m’apparaît aléatoire .

2. یک چنین تصمیمی به نظر من بی ثبات می رسد.