[فعل]

ancrer

/ɑ̃kʀe/

فعل گذرا

[گذشته کامل: ancré] [حالت وصفی: ancrant] [فعل کمکی: avoir ]

1 مستقر کردن قرار دادن

1.Cette famille est ancrée à Paris voilà trente ans.

1. این خانواده [خاندان] 30 سال است که در "پاریس" مستقر شده است.
2.Un pont est ancré dans la roche.

2. پلی در صخره قرار داده می‌شود.

1.Le capitaine a ancré le navire près de l'île.

1. کاپیتان کشتی را کنار جزیره مستقر کرد.
2.Le marin ancre le bateau à quai.

2. ملوان لنگر کشتی را در بندر انداخت.