1 . اعتراف
[اسم]

l'aveu

/avø/
قابل شمارش مذکر
[جمع: aveux]

1 اعتراف اقرار

  • 1.De son propre aveu, mon mari n'aime pas trop ma cuisine.
    1. به اعتراف خودش، همسرم آشپزی‌ام را خیلی دوست ندارد.
  • 2.Le meurtrier a fini par faire des aveux.
    2. قاتل با اعتراف کردن (کارش) را به پایان رساند.
  • 3.Passer aux aveux
    3. اعتراف کردن
تصاویر
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان