1 . کور کردن 2 . عقل (کسی را) زایل کردن
[فعل]

aveugler

/avœgle/
فعل گذرا
[گذشته کامل: aveuglé] [حالت وصفی: aveuglant] [فعل کمکی: avoir ]
صرف فعل

1 کور کردن نابینا کردن

  • 1.On l'aveugla en lui crevant les yeux.
    1. چشمهایش را درآوردند و او را کور کردند.

2 عقل (کسی را) زایل کردن

  • 1.L'amour aveugle la raison.
    1. عشق عقل را زایل می‌کند.
  • 2.La passion vous aveugle.
    2. شور و هیجان عقل شما را زایل می‌کند.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان