[اسم]

le bandit

/bɑ̃di/

قابل شمارش مذکر

1 راهزن دزد مسلح، سارق

1.La police a arrêté un bandit pour un vol.

1. پلیس یک سارق را برای دزدی دستگیر کرده است.
2.Les bandits attaquaient les diligences.

2. راهزن‌ها به دلیجان‌ها حمله می‌کردند.

2 تبهکار گانگستر

تصاویر

کلمات نزدیک

دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان