[فعل]

conclure

/kɔ̃klyʀ/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: conclu] [حالت وصفی: concluant] [فعل کمکی: avoir ]

1 نتیجه گرفتن به نتیجه رسیدن

1.Le juge a conclu que l'accusé était innocent.

1. قاضی به این نتیجه رسید که متهم بیگناه بوده است.
2.Nous en avons conclu qu'il accepterait.

2. ما از آن (موضوع، امر) نتیجه گرفتیم که او قبول خواهد کرد.