[اسم]

la contiguïté

/kɔ̃tigɥite/

قابل شمارش مونث

1 مجاورت نزدیکی، شباهت

1.La contiguïté de ces deux maisons est visible d'ici.

1. مجاورت این دو خانه از اینجا مشخص [قابل دیدن] است.
2.Tu parles de la contiguïté de ces deux époques.

2. تو از شباهت این دو عصر [دوره] حرف میزنی.