[فعل]

emmener

/ɑ̃m(ə)ne/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: emmené] [حالت وصفی: emmenant] [فعل کمکی: avoir ]

1 همراه (خود) بردن (با خود) بردن

مترادف و متضاد conduire mener

emmener quelqu'un quelque part

کسی را جایی بردن

1. Il est temps d'emmener les enfants à l'école.

1. وقت بردن بچه‌ها به مدرسه است.
2. Ils m’ont emmené au cinéma pour mon anniversaire.

2. آنها مرا برای تولدم به سینما بردند.
3. Je dois emmener ma mère chez le médecin.

3. باید مادرم را به دکتر ببرم.