[فعل]

expirer

/ɛkspiʀe/

فعل گذرا و ناگذر

[گذشته کامل: expiré] [حالت وصفی: expirant] [فعل کمکی: avoir ]

1 بیرون دادن (هوا)

1.J'expire , mais je n'arrive pas à inspirer .

1. هوا را بیرون می دهم، ولی نمی توانم نفس بکشم. [بازدم را انجام می دهم، ولی نمی توانم دم را انجام دهم]