[صفت]

impératif

/ɛ̃peʀatif/

قابل مقایسه

[حالت مونث: impérative] [جمع مونث: impératives] [جمع مذکر: impératifs]

1 ضروری لازم، حیاتی

1.Ce sont des besoins impératifs.

1. اینها نیازهای حیاتی هستند.
2.Il est impératif que les enfants aient une bonne nuit de sommeil.

2. ضروری است که بچه‌ها خواب شبانه خوبی داشته باشند.