[صفت]

impulsif

/ɛ̃pylsˈif/

قابل مقایسه

[حالت مونث: impulsive] [جمع مونث: impulsives] [جمع مذکر: impulsifs]

1 غیر ارادی نسنجیده، بی‌فکر

1.Réaction impulsive

1. واکنش نسنجیده

[اسم]

l'impulsif

/ɛ̃pylsˈif/

قابل شمارش مذکر

[جمع: impulsifs] [مونث: impulsive]

2 (فرد) بی‌فکر (فرد) دمدمی، نسنجیده

1.Tu es trop impulsive contrôle-toi !

1. خیلی دمدمی شده‌ای. خودت را کنترل کن.

تصاویر

کلمات نزدیک

دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان