[فعل]

inculper

/ɛ̃kylpe/

فعل گذرا

[گذشته کامل: inculpé] [حالت وصفی: inculpant] [فعل کمکی: avoir ]

1 متهم کردن

1.Il est inculpé de meurtre.

1. او متهم به قتل است.
2.Le juge a inculpé la femme pour cambriolage.

2. قاضی، زن را به کلاهبرداری متهم کرده است.