[فعل]

ingérer

/ɛ̃ʒeʀe/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: ingéré] [حالت وصفی: ingérant] [فعل کمکی: avoir ]

1 فرو دادن بلعیدن، فرو بردن

1.Les jeunes enfants peuvent ainsi ingérer directement des phtalates.

1. بچه های کوچک به این ترتیب می توانند مستقیما (مشتقات) فتالات را ببلعند.