[صفت]

inhabituel

/inabitɥɛl/

قابل مقایسه

[حالت مونث: inhabituelle] [جمع مونث: inhabituelles] [جمع مذکر: inhabituels]

1 غیرعادی غیرمعمول

1.Il est inhabituel pour un requin de s'approcher des côtes.

1. برای یک کوسه نزدیک شدن به ساحل غیرعادی است.
2.Le moteur de ma voiture fait un bruit inhabituel.

2. موتور ماشینم صدایی غیرعادی میدهد.